شکرگزاری از نعمتها، فقط یک رفتار مودبانه نیست، بلکه یک فضیلت اخلاقی، یک عبادت ارزشمند و یک کلید طلایی برای افزایش نعمتها در زندگی ماست.
خداوند متعال در قرآن کریم بارها به شکرگزاری از نعمتها تاکید کرده و وعده داده است که شکرگزاران را نعمت بیشتری عطا خواهد کرد. پس، برای اینکه قدردان نعمتهای الهی باشیم و زندگی پربرکتتری را تجربه کنیم، چه کارهایی میتوانیم انجام دهیم؟
۱. شناختن منبع نعمت: اولین قدم، آگاهی از بخشنده
اولین و مهمترین قدم در شکرگزاری، شناخت منبع اصلی نعمتها است. باید بدانیم که تمام نعمتهایی که در زندگی داریم، از جانب خداوند متعال است. این آگاهی باعث میشود که شکرگزاری ما از صمیم قلب و با تمام وجود باشد و فقط یک عادت زبانی نباشد.
- به خود یادآوری کنید: هر روز به خودتان یادآوری کنید که سلامتی، خانواده، دوستان، شغل، مسکن، غذا و تمام چیزهای خوبی که دارید، هدیهای از جانب خداوند هستند.
- در نعمتها تفکر کنید: زمانی را به تفکر در نعمتهای مختلف زندگی خود اختصاص دهید. به کوچکترین نعمتها هم توجه کنید، از اکسیژنی که تنفس میکنید تا لبخند کودکی که میبینید. این تفکر، قدردانی شما را عمیقتر میکند.
- به قرآن و روایات مراجعه کنید: قرآن کریم و سخنان معصومین (علیهم السلام) پر از آیات و روایاتی است که بر شکرگزاری و نسبت دادن نعمتها به خداوند تاکید دارند. مطالعه این منابع، ایمان شما را به بخشنده بودن خداوند تقویت میکند.
۲. شکر زبانی: ابراز قدردانی با زبان
شکرگزاری زبانی، سادهترین و در عین حال مهمترین راه ابراز قدردانی است. با گفتن کلمات شکر، قلب خود را به یاد نعمتها میاندازیم و زبان را به ذکر الهی عادت میدهیم.
- “الحمدلله” را زیاد بگویید: بهترین و کاملترین کلمه برای شکرگزاری، “الحمدلله” (ستایش مخصوص خداست) است. این کلمه را در هر حال و در هر شرایطی، به ویژه بعد از دریافت هر نعمت، بر زبان جاری کنید.
- در نماز شکرگزاری کنید: نماز، بهترین فرصت برای شکرگزاری از خداوند است. در نمازهای یومیه و نافلهها، از خداوند به خاطر نعمتهایش سپاسگزاری کنید.
- دعای شکر بخوانید: دعاهای فراوانی در مفاتیحالجنان و سایر کتب ادعیه وجود دارد که به طور خاص برای شکرگزاری از نعمتها وارد شدهاند. خواندن این دعاها، هم زبان شما را به شکرگزاری عادت میدهد و هم با معانی عمیق آنها آشنا میشوید.
۳. شکر قلبی: احساس قدردانی در دل
شکرگزاری فقط کلمات نیست، بلکه یک حالت درونی و یک احساس قلبی است. قلب انسان باید مملو از قدردانی و سپاس از خداوند باشد.
- با احساس “رضایت” زندگی کنید: به جای حسرت خوردن به داشتههای دیگران، به داشتههای خودتان نگاه کنید و از آنها راضی باشید. رضایت از نعمتهای الهی، نشانه شکرگزاری قلبی است.
- از مقایسه منفی پرهیز کنید: خودتان را با افرادی که در زندگی مادی از شما جلوتر هستند، مقایسه نکنید. مقایسه منفی، احساس ناشکری را در دل شما تقویت میکند. به جای آن، به کسانی نگاه کنید که از شما پایینتر هستند و نعمتهای بیشتری نسبت به آنها دارید، تا قدر داشتههای خود را بیشتر بدانید.
- به زیباییهای دنیا توجه کنید: به زیباییهای طبیعت، به نعمتهای حواس پنجگانه، به لحظات خوش زندگی توجه کنید و در دلتان از خداوند به خاطر این زیباییها سپاسگزاری کنید.
۴. شکر عملی: استفاده درست از نعمتها
شکرگزاری واقعی زمانی کامل میشود که نعمتهای الهی را در مسیر درست و برای اهدافی که خداوند را خشنود میسازد، به کار ببریم. شکر عملی، نشاندهنده قدردانی واقعی ماست.
- نعمت سلامتی را در راه عبادت به کار ببرید: از سلامتی خود برای انجام عبادات، کمک به دیگران و خدمت به جامعه استفاده کنید.
- نعمت مال را در راه انفاق و بخشش به کار ببرید: بخشی از مال خود را به نیازمندان و مستمندان انفاق کنید، در امور خیر مشارکت کنید و دست یاری به سوی دیگران دراز کنید.
- نعمت علم را در راه آموزش و راهنمایی دیگران به کار ببرید: دانش و علمی که دارید را با دیگران به اشتراک بگذارید، به سوالات آنها پاسخ دهید و در راه هدایت و ارشاد مردم تلاش کنید.
- نعمت فرصت و زمان را در راه انجام کارهای نیک به کار ببرید: از وقت آزاد خود برای انجام کارهای خیر، مطالعه، یادگیری و خدمت به دیگران استفاده کنید.
۵. عبادت شکرانه: انجام اعمال عبادی به نیت شکر
انجام برخی از اعمال عبادی به نیت شکرگزاری، یکی از راههای ویژه ابراز قدردانی است.
- نماز شکر بخوانید: نماز شکر، نمازی مستحبی است که برای شکرگزاری از نعمتهای خاص خوانده میشود. میتوانید بعد از هر نعمت بزرگی که به شما میرسد، دو رکعت نماز شکر بخوانید.
- روزه شکر بگیرید: روزه گرفتن نیز میتواند به عنوان شکرانه نعمتهای الهی انجام شود. میتوانید روزهای دوشنبه و پنجشنبه یا روزهای خاص دیگر را به نیت شکرگزاری روزه بگیرید.
- صدقه شکر بدهید: پرداخت صدقه، یکی دیگر از راههای ابراز شکرگزاری است. میتوانید به مناسبت دریافت نعمت، صدقهای به نیازمندان بدهید.
- زیارت عتبات عالیات بروید: زیارت ائمه اطهار (علیهم السلام) میتواند به نیت شکرگزاری از نعمت ولایت و هدایت انجام شود.
۶. پرهیز از ناسپاسی: دوری از کفران نعمت
در مقابل شکرگزاری، ناسپاسی و کفران نعمت قرار دارد که عملی ناپسند و موجب از بین رفتن نعمتها میشود.
- از گلایه و شکایت بیجا پرهیز کنید: به جای گله و شکایت از مشکلات و سختیها، به جنبههای مثبت زندگی خود توجه کنید و از خداوند سپاسگزاری نمایید.
- نعمتها را کوچک نشمارید: هیچ نعمتی را کوچک ندانید و قدر تمام نعمتهای الهی را بدانید، حتی نعمتهای به ظاهر ساده و پیش پا افتاده.
- از اسراف و تبذیر دوری کنید: اسراف و تبذیر در مصرف نعمتها، نوعی ناسپاسی عملی محسوب میشود. در مصرف نعمتها میانهرو باشید و از زیادهروی و اسراف پرهیز کنید.
- حق نعمت را ادا کنید: هر نعمتی، حقی دارد. حق نعمت مال، انفاق است. حق نعمت علم، آموزش است. حق نعمت سلامتی، خدمت به خلق است. حق نعمتها را ادا کنید تا شکرگزار واقعی باشید.
۷. استمرار در شکرگزاری: شکرگزاری همیشگی
شکرگزاری نباید فقط در مواقع خاص و دریافت نعمتهای بزرگ باشد، بلکه باید یک رویه همیشگی در زندگی ما شود. انسان شکرگزار، همواره به یاد نعمتهای الهی است و در هر حال و در هر شرایطی، زبان و قلبش به شکر مشغول است.
- صبح و شام شکرگزاری کنید: هر روز صبح که از خواب بیدار میشوید و شب قبل از خواب، زمانی را به شکرگزاری از خداوند اختصاص دهید.
- در طول روز به نعمتها توجه کنید: در طول روز، به نعمتهای مختلفی که با آنها مواجه میشوید، توجه کنید و در دلتان از خداوند سپاسگزاری نمایید.
- شکرگزاری را به دیگران یاد دهید: فضیلت شکرگزاری را به فرزندان، خانواده و دوستان خود یاد دهید و آنها را به این عمل نیک تشویق کنید.
به زبان خودمانی:
رفیق، میخوای زندگی پر از برکت داشته باشی؟ میخوای نعمتهات بیشتر بشه؟ رازِش توی یه کلمه است: “شکرگزاری“.
فقط زبونی تشکر نکن، از ته دلت قدردان باش. هر چی داری رو نعمت بدون، حتی چیزای کوچیک. سلامتی، خونواده، دوستات، همه اینا نعمتن. چشماتو باز کن، ببین خدا چی بهت داده.
وقتی شکرگزار باشی، خدا بیشتر بهت میده. ناشکری کنی، نعمتهات از دستت میره. انتخاب با خودته، میخوای شکرگزار باشی یا ناسپاس؟
پس از همین الان شروع کن، بگو “الحمدلله رب العالمین” و یه زندگی پر از شکر و برکت رو تجربه کن!