کودکان با کتابچه راهنمای نحوه بزرگ شدن متولد نمی شوند. هر کودکی متفاوت است و بنابراین راه کاملی برای تربیت همه کودکان وجود ندارد. با این حال، بهترین روش ها برای تربیت کودکان وجود دارد. اسباب بازی بر اساس شخصیت کودک را به این شکل درنظر بگیرید.
1. به فرزند خود ایمان داشته باشید
والدین باید مشوق و مشوق فرزندشان در زندگی باشند. اگر والدین آنها این کار را برای آنها انجام نمی دهند، پس چه کسی انجام خواهد داد؟ آموزش مسئولیت پذیری کودکان ساده است.
قدرت باور والدین به توانایی فرزندشان برای رسیدن به موفقیت می تواند به او کمک کند تا احساس کند تقریباً هر کاری را می تواند انجام دهد. این به کودک این امکان را می‌دهد که بیشتر تلاش کند و در صورت داشتن والدین حامی که به توانایی‌هایشان ایمان دارند، بهترین کار را انجام دهد.
وقتی والدین به فرزند خود ایمان دارند، به فرزندشان کمک می کنند تا خود را نیز باور کند. کودکان می آموزند که انسان های توانمندی هستند که زمانی می توانند به اهداف خود برسند که والدینی داشته باشند که به توانایی های آنها ایمان داشته باشند. از مسئولیت پذیری تا انتخاب اسباب بازی مناسب کودک.
باور به خود از جایی شروع می شود که کسی ابتدا به آنها ایمان داشته باشد. باید پدر و مادری باشد که از سنین پایین به فرزند و توانایی های او اعتقاد داشته باشد.
بچه ها می توانند نسبت به یکدیگر بسیار سخت باشند. آنها در مورد ظاهر خود، توانایی خود در ورزش کردن و موارد دیگر به یکدیگر دست می زنند. چیزهایی که بچه ها به یکدیگر می گویند می تواند بسیار مضر و شکست دهنده باشد.
با این حال، داشتن والدینی که به آنها و توانایی‌هایشان ایمان دارد، می‌تواند با منفی‌گرایی همسالان خود مقابله کند.
به عنوان مثال، پسر شما ممکن است در حال آماده شدن برای روز میدانی در مدرسه باشد و احساس ناراحتی کند زیرا کودک دیگری در کلاس به او گفته است که در دوی 100 متر شکست خواهد خورد. می دانید که فرزند شما هفته هاست که تمرین می کند و قبلاً همه بچه های کلاسش را کتک زده است.
تنها چیزی که لازم است یادآوری آن بردهای قبلی و یک صحبت سرسخت در مورد اینکه چقدر کار سخت برای ایجاد انگیزه در فرزند شما نتیجه می دهد است. شما به پسرتان می گویید که می تواند برنده شود و به توانایی های او ایمان دارید. نگرش او از شکست به نگرشی پر از انگیزه، انرژی و مثبت تغییر می کند. او اکنون آماده است تا فردا مسابقه را اجرا کند و تمام تلاشش را بکند زیرا شما به او ایمان داشتید.
2. اجازه دهید فرزندتان کثیف شود
اجازه دهید فرزندتان فرصت هایی برای کثیف شدن داشته باشد. وقتی بچه ها در خاک، گل و طبیعت بازی می کنند، تمام حواس پنج گانه خود را درگیر می کنند. فرصت شکوفایی خلاقیت آنها را در حین بازی در طبیعت از دست ندهید.
طبیعت کثیف است، اما اشکالی ندارد. آنها در زندگی زمان زیادی برای استریل و تمیز بودن دارند. آنها باید به خاطر پیشرفت خود کثیف شوند.
به عنوان مثال، وقتی آنها در بیرون از خانه در یک جعبه شنی با گل و لای روی دست و صورتشان بازی می کنند، با اسباب بازی هایی که همه جا پراکنده شده اند، برای شما یک آشفتگی بزرگ به نظر می رسد. برای آن کودک، آنها ممکن است در حال خلق یک شاهکار غذای خیالی با شن و گل باشند.
کودک از خلاقیت خود استفاده می کند، حواس خود را درگیر می کند و پروژه ای را تکمیل می کند که ساخته خودشان است. این فرصت‌های شکوفایی و پیشرفت را از آنها نگیرید، فقط به این دلیل که می‌خواهید تمیز بمانند. با قرار گرفتن در خاک، گل و لای و طبیعت به آنها اجازه دهید شکوفا شوند.
3. تربیت کودک یک مسابقه نیست
برخی از والدین بهترین والدین را برای تولد می گذارند، برخی بهترین لباس پوشیدن بچه ها را دارند و برخی دیگر سه بار در روز وعده های غذایی سالم و ارگانیک درست می کنند. هر یک از والدین مجموعه مهارت ها و اشتیاق متفاوتی دارند، همانطور که هر کودکی متفاوت است.
کاری را که برای فرزندتان مناسب است انجام دهید. کارها را فقط به این دلیل انجام ندهید که والدین دیگر آن را انجام می دهند. یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گوید: «به کاغذ خودت نگاه کن». در مورد فرزندپروری نیز همینطور است. حواستون به بچه خودتون باشه کاری را که برای فرزندتان درست است انجام دهید و نگران کارهایی که دیگران انجام می دهند نباشید.
همین مانترا در مورد نقاط عطف نیز صدق می کند. برخی از کودکان در 9 ماهگی راه می روند در حالی که برخی دیگر از 15 ماهگی شروع به راه رفتن می کنند. این بدان معنا نیست که یکی در بزرگسالی در ماراتن بوستون شرکت خواهد کرد و دیگری نه.
اشکالی ندارد که کودکان در سنین مختلف به نقاط عطف خود می رسند. هر کودکی متفاوت است زیرا به عنوان روبات ساخته نشده است. اگر نگران این هستید که فرزندتان به موقع به نقاط عطف خود دست یابد، به حرف های حرفه ای گوش دهید نه فقط والدین دیگر. متوجه خواهید شد که میزان قابل توجهی از انعطاف پذیری در دستیابی به نقطه عطف وجود دارد.
به عنوان مثال، دوستی دارید که کودک 24 ماهه اش از جملات کامل استفاده می کند و دایره لغاتش بیش از 100 کلمه است. کودک 24 ماهه شما فقط 40 کلمه واژگان دارد. شما شروع به احساس می کنید که ممکن است مشکلی در فرزند شما وجود داشته باشد یا اینکه او باهوش نیست.
با این حال، اگر می دانید که استاندارد رشد زبان برای یک کودک 24 ماهه این است که آنها باید 40 تا 50 کلمه صحبت کنند، خیالتان راحت باشد. شما دوستانی با کودکانی خواهید داشت که در زمینه های مختلف عالی هستند. برخی فرزندانی خواهند داشت که در سنین پایین کاملاً دو زبانه هستند و برخی دیگر فرزندانی خواهند داشت که در سن سه یا چهار سالگی می توانند بخوانند.
